Znikający Bergen. [Już zamknięta.]

Młodszy Mistrz Gry

Zerwał się zaraz, dobywając miecz który leżał obok- Gdzie ? Co jak ? Z Kim ? pytał się lecz zaczął zachowywać spokój aby nie działać pochopnie. Założył szybko swój płaszcz na ramie.- Ja tu jestem gotów a jeszcze nawet nie świta -powiedział po czym zrobił dużego łyka z bukłaku gdyż zaschło mu w gardle po czym zapytał - Więc co się stało ?

Młodszy Mistrz Gry

- O tak pogańskiej godzinie to mogą nawet gwałcić ! - Odparł zły że ktoś go tak gwałtownie budzi. Cholera zawsze się znajdzie taki napaleniec - No dobrze co się dzieje, tylko na spokojnie nie ma co tak gwałtownie reagować. - Odpowiedział jeszcze zaspany.

Zwijał się ze śmiechu widząc reakcję Imraka. Jest taki przewidywalny...
Gdy po dłuższej chwili zdołał się już opanować, odparł:
- Po prostu spójrzcie na las. Chyba to czego szukamy samo się znalazło.

Młodszy Mistrz Gry

- Kto by się tak głośno chędożył? - zapytał z zaciekawieniem i po chwili dodał- to ruszajmy po cichu w stronę tego czegoś i zaskoczmy to. Po czym schował miecz do pochwy i ruszył spokojnym i cichym krokiem na ścieżkę widoczną z pomiędzy drzew. Machną ręką na resztę aby szli.

Młodszy Mistrz Gry

- Znam takich... - Rzucił pod nosem i gracją smoka w laboratorium alchemika ruszył ruszył za Krasnoludem.

Ruszył powoli, w małym odstępie, za pozostałą dwójką. Dzięki temu, jeśli coś by ich zaatakowało, miałby czas na reakcję.
- Radzę być naprawdę ostrożnym. - rzucił półszeptem. Te światła coś mi przypominają, tylko nie wiem co. Chyba coś o nich czytałem...

Młodszy Mistrz Gry

Wszedł spokojnie w krzaki, przykucnął a las wydawał się mu dziwnie na niego patrzeć, obserwował spokojnie otoczenie. Dobrze widział w ciemnościach jak na krasnoluda przystało, poczekał na resztę nie chciał dalej iść sam. Nic nie przykuwało jego uwagi.Zupełnie jak pod Yarsont, to były czasy... .Pomyślał

Młodszy Mistrz Gry

I oczywiście w jak najmniej odpowiednim momencie jego myśli powędrowały ku jego ukochanym księgom i spokoju jaki ma w zaciszu biblioteki. Niestety spowodowało to iż wlazł po prostu w krasnoluda i przewrócił się na niego. Można była usłyszeć tylko ciche - No do ku... nędzy, znów nie zauważyłem skały !

Mistrz Gry

Poczuliści ostry zapach... Zaskakująco ostry i wyraźny, powodujący dziwne otępienie. Tak jakby coś pełzło w Waszą stronę wraz z zielonkawą mgłą, niosąc ze sobą ten odór... Dźwięk, który zdawał się dochodzić z celu waszej wędrówki, począł dochodzić również zza waszych pleców...

Pomógł wstać elfowi. Jakim cudem on się jeszcze nie zabił? Spojrzał w głąb lasu. Intensywny zapach, który poczuł, spowodował u niego napad kichania.
Znów usłyszał ten sam dźwięk, tym razem zza swoich pleców. Odwrócił się chcąc sprawdzić co lub kto go wydaje..

Młodszy Mistrz Gry

-Tu się nikt nie chędoży. Mam złe przeczucia- powiedział po czym dobył swoich mieczy. - Mógłbyś uważać gdzie chodzisz - dodał po chwili z lekkim śmiechem.Ciekawi mnie co to jest bardzo..Pomyślał wracając znów do swoich wspomnień lecz otrząsnął się i był gotów do działania. Cokolwiek to było jego instynkt kazał siedzieć mu w krzakach jak na razie.

Młodszy Mistrz Gry

Tak drastyczny powrót do rzeczywistości spowodował, iż skupił się nad tym co się dzieje. - Dziękuje, będę uważał - Rzucił szybko, i stał w gotowości, aby rzucić zaklęcie ochronne na siebie i towarzyszy w razie ataku.

...lecz nie zobaczył nic oprócz pola przez które szli. Miał wrażenie, że dźwięk ich wręcz otaczał, lecz mogło to być spowodowane faktem, iż odór coraz bardziej 'wżerał mu się w mózg' i coraz trudniej było mu zachować skupienie.

Mistrz Gry

Dźwięk zaczął narastać, powodując nieprzyjemne wibracje, po czym nagle ucichł, w jednym momencie, nawet bez echa... Zielonkawa mgła na Waszych oczach zaczęła pełznąć zewsząd w jednym punkcie, który stał między drzewami, kilkanaście kroków od Was, i uśmiechał się złowieszczo swoimi białymi ustami...

Młodszy Mistrz Gry

Nie mógł uwierzyć własnym oczom, wyglądało to na zwykła mgłę a nią nie było.- Co robimy? - zapytał trochę przerażonym głosem. Był gotowy do walki nawet gdyby miał ponieść śmierć przez wciągnięcie do otchłani paszczy tego czegoś